Το χλωριούχο νάτριο, το κοινό αλάτι δηλαδή, είναι απαραίτητο για την ζωή μας, αφού το σώμα μας δεν θα μπορούσε να λειτουργήσει χωρίς αυτό. Πολλοί και ποικίλοι οι ρόλοι του. Για παράδειγμα ρυθμίζει την ισορροπία των υγρών και τη πίεση του αίματος, φροντίζει για την μεταφορά των θρεπτικών συστατικών στα κύτταρα, πρωταγωνιστεί στην μετάδοση ηλεκτρικών παλμών στα νεύρα, καθορίζει την απορρόφηση του χλωρίου και των αμινοξέων, συμβάλλει στην καλή λειτουργία του πεπτικού συστήματος και βοηθά να διατηρούμε τις αρθρώσεις σε καλή κατάσταση.  Επίσης, το αλάτι συμβάλλει στην καλή διάθεση γι’ αυτό και πολλές φορές νιώθει κανείς έντονα την ανάγκη κατανάλωσής του. Κάτι σαν την ζάχαρη δηλαδή, αλλά με πιο εθιστικό χαρακτήρα αφού κόβεται πιο δύσκολα από αυτήν και είναι πιο περίπλοκο να το αφήσει κάποιος έξω από την καθημερινή διατροφή του. Επίσης, το αλάτι δεν έχει θερμίδες. Με λίγα λόγια δείχνει αρκετά αθώο ενώ δεν είναι, αφού η υπερβολική κατανάλωση χλωριούχου νατρίου προκαλεί διάφορα προβλήματα, τα οποία καλείται ο καθένας μας να αντιμετωπίσει.

Η συνιστώμενη, ημερήσια ποσότητα νατρίου δεν ξεπερνά τα 4 γραμμάρια. Όμως, τις περισσότερες φορές ένας μέσος άνθρωπος καταναλώνει περισσότερο από 12 γραμμάρια αλάτι την ημέρα. Όλοι καταλαβαίνουμε ότι αυτό μπορεί να είναι πολύ επικίνδυνο για την υγεία μας. Το αλάτι προκαλεί κατακράτηση υγρών, το οποίο το νιώθουμε  και ως πρήξιμο, αναγκάζοντας σε αύξηση τον όγκο του αίματος που κυκλοφορεί στα αγγεία. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα την αύξηση της αρτηριακής πίεσης.

Μελέτες έχουν συνδέσει, επίσης, την υπερβολική κατανάλωση χλωριούχου νατρίου με επικίνδυνες αλλοιώσεις στα αγγεία, με την οστεοπόρωση, την παχυσαρκία, των εμφάνιση εγκεφαλικών επεισοδίων, το άσθμα και τις νεφροπάθειες.

Το κακό με το αλάτι είναι ότι βρίσκεται σε πολύ μεγάλες ποσότητες μέσα σε συσκευασμένα προϊόντα. Αλάτι υπάρχει και σε εκείνα τα προϊόντα που θεωρούμε -και είναι- γλυκά όπως τα μπισκότα ή τα κρουασάν. Εκεί, όμως, που θα το βρούμε σε υπερβολικές δόσεις είναι στα αλλαντικά, στα δημητριακά, στα σνακ, στις πίτσες, στα πατατάκια, στις ελιές, στις κονσέρβες και σε πολλά τυριά.

Γίνεται κατανοητό ότι είναι πάρα πολύ δύσκολο να κόψουμε ή να ελέγξουμε το αλάτι. Για να επιτύχουμε να το μειώσουμε στην καθημερινή διατροφή μας, θα πρέπει να:

  • Περιορίσουμε την χρήση του στο μαγείρεμα. Μια καλή ιδέα είναι να το αντικαταστήσουμε με το λεμόνι.
  • Αποφύγουμε τις τροφές που προαναφέρθηκαν. Εξετάζουμε πάντα πόσο αλάτι περιέχουν οι τυποποιημένες τροφές που αγοράζουμε και επιλέγουμε εκείνες με την ένδειξη «χωρίς αλάτι».
  • Προτιμούμε τα υποκατάστατα αλατιού ή το αλάτι με χαμηλό χλωριούχο νάτριο ειδικά σε περιπτώσεις υψηλής αρτηριακής πίεσης.
  • Αποφύγουμε τα προϊόντα που έχουν δεχτεί μεγάλη επεξεργασία και επιλέγουμε τα νωπά.
  • Αυξήσουμε την καθημερινή κατανάλωση σε φρούτα και λαχανικά. Περιέχουν κάλιο που εξισορροπεί την επίδραση που έχει το χλωριούχο νάτριο.
  • Ξεπλένουμε καλά τις κονσέρβες που χρησιμοποιούμε (μανιτάρια, φασόλια, τόνο, κλπ)
  • Ξαρμυρίζουμε τις ελιές και τα τυριά -αν γίνεται-.

Μειώνοντας το αλάτι στην ζωή μας δεν θα στερηθούμε της γεύσης. Το αποτέλεσμα σε λίγο θα φανεί  και στο σώμα μας. Ας μην το καθυστερούμε άλλο. Ακόμα και «το άλας της ζωής» έχει τα όριά του.