Θα μπορούσε η ζωή να μην είχε πόνο, θλίψη, αρρώστια, απόγνωση, θάνατο. Θα μπορούσε να είναι ένα ταξίδι μόνο με γέλια και χαρά. Ένας ανάλαφρος περίπατος μαζί με όσους αγαπάμε, μια γιορτή καθημερινή, μια ομορφιά χωρίς τέλος. Θα μπορούσε, αλλά δεν είναι. Η ζωή είναι ζωή και έχει μέσα της τα πάντα. Από την ανήκουστη, τεράστια ευτυχία μέχρι το μεγαλύτερο σκοτάδι. Έχει στιγμές που πονάνε τα χείλη μας από τα γέλια και άλλες που πονάνε τα χείλη μας γιατί τα δαγκώνουμε να αντέξουμε. Έχει παρέα αλλά έχει και μοναξιά. Έχει ψηλά πατώματα αλλά έχει και βαθιά υπόγεια.
Η ζωή είναι ένας καθημερινός αγώνας. Μια δοκιμασία, ένα παιχνίδι με επίπεδα που όπως περνάμε καθώς γινόμαστε όλο και καλύτεροι. Απρόβλεπτη, άγρια, έξυπνη, ανατρεπτική, όμορφη. Η ζωή είναι όμορφη.
Και εμείς βρισκόμαστε μέσα σε μια άνοιξη, λίγο πριν ζήσουμε μια ακόμη Ανάσταση. Και αναρωτιόμαστε, πώς θα μπορέσουμε να ζήσουμε αυτό το Πάσχα με όλη την καρδιά μας; Πώς θα μπορέσουμε να πάρουμε τον πόνο και να τον πετάξουμε μακριά; Πόσες αγκαλιές χρειαζόμαστε για να χωρέσουμε μέσα όλους εκείνους που έχουν ανάγκη; Πώς θα ήταν δυνατόν να ζήσουμε μια αληθινή Ανάσταση μέσα μας;
Βρισκόμαστε μέσα σε μια άνοιξη, λίγο πριν αφήσουμε την πανδημία πίσω μας. Κουραστήκαμε, λυπηθήκαμε, φοβηθήκαμε και τώρα έχουμε ανάγκη όσο τίποτα άλλο, να ζήσουμε. Να έρθουμε κοντά στους ανθρώπους μας, να δώσουμε χαρά στα παιδιά μας, να ανοίξουμε τα σπίτια μας, να γεμίσουμε αγάπη. Τώρα, περισσότερο από ποτέ, η Ανάσταση έχει νόημα γιατί αυτή τη φορά την Ανάσταση θα την ζήσουμε όλοι μας. Θα νικήσουμε την ασθένεια, θα κερδίσουμε τη ζωή, θα ξαναβρούμε και πάλι ό,τι μας δίνει χαρά και θα το γιορτάσουμε.
Σε αυτή την Ανάστασή μας, ας μην αφήσουμε κανέναν απέξω. Ας τηλεφωνήσουμε σε όσους έχουμε καιρό να μιλήσουμε, ας καλέσουμε στα τραπέζια μας εκείνους τους ανθρώπους που είναι μόνοι στη ζωή, ας φτιάξουμε μερικά κουλουράκια παραπάνω για εκείνους που δεν έχουν την οικονομική άνεση να γεμίζουν τα ντουλάπια τους. Αυτό το Πάσχα ας μην αφήσουμε κανέναν παππού και καμιά γιαγιά χωρίς έναν λόγο αγάπης, χωρίς άγγιγμα και χωρίς νοιάξιμο. Ας γίνουμε αγάπη και ας θυμηθούμε όλους εκείνους που έχουν περισσότερη ανάγκη από εμάς κι ας τους δείξουμε με όποιον τρόπο μπορούμε ότι είμαστε κοντά τους και δεν θα τους αφήσουμε να χαθούν, να λυπηθούν, να αισθανθούν πόνο και εγκατάλειψη. Ας γίνει αυτό το Πάσχα μια γιορτή γεμάτη αγάπη.
Όλη η χρονιά που πέρασε μάς δίδαξε πως δεν υπάρχει ομορφιά μακριά από αυτούς που αγαπάμε. Δεν περνάει η ζωή χωρίς το γέλιο των αγαπημένων μας, δεν αξίζουν οι μέρες χωρίς τις κουβέντες μαζί τους. Ας γίνει το Πάσχα η αφορμή να δείξουμε σε όλους πόσο πολύτιμοι είναι. Πόσο μεγάλη σημασία έχει η ύπαρξή τους στη ζωή μας, πόσο πολύ έχουμε ανάγκη και εμείς την παρουσία τους.
Εμείς, που βαθιά επιθυμία μας είναι να διώχνουμε μακριά τον κάθε πόνο, αυτό το Πάσχα θα θέλαμε να μην είναι κανείς μόνος. Ευχή μας είναι να έχει αγάπη, παρηγοριά και βοήθεια καθένας που το έχει ανάγκη. Μπορεί η ζωή να μην είναι πάντα εύκολη και μπορεί κάποιοι να δοκιμάζονται παραπάνω από εμάς, αλλά αν είμαστε μαζί, αν είμαστε ενωμένοι και αν ο ένας νοιάζεται πραγματικά για τον άλλον, όλα θα είναι καλύτερα.
Μπορούμε να ζούμε κάθε μέρα μια Ανάσταση; Φυσικά, μπορούμε. Η Ανάσταση είναι μια εσωτερική κατάσταση που μας φέρνει πιο κοντά στον εαυτό μας, πιο κοντά στον Θεό μας. Χρόνια πολλά σε όλους.