Η ψυχολογία επηρεάζεται συχνά από την σωματική υγεία μας ή συχνά την επηρεάζει. Ζώντας καθημερινά μια πληθώρα καταστάσεων που μας δημιουργεί συναισθήματα και αλληλοεπιδρώντας με το περιβάλλον μας που επεμβαίνει στην κρίση μας ή αξιολογεί τις κινήσεις μας, πολλές φορές δημιουργείται έντονη, συναισθηματική φόρτιση που εκφράζεται με το σώμα μας. Με απλά λόγια θα μπορούσαμε να πούμε, πως όταν δε μπορούμε να βρούμε τις λέξεις για να περιγράψουμε όσα νιώθουμε ή όταν πιέζουμε τον εαυτό μας για να μην αντιδράσει, το σώμα μας βρίσκει τρόπο να το κάνει αυτό για χάρη μας, εμφανίζοντας μια σειρά από συμπτώματα.

Αυτά τα συμπτώματα, που προκαλούνται από φόβο, θυμό, απόρριψη, απογοήτευση, άγχος, έλλειψη αυτοπεποίθησης ή λύπη, βρίσκουν διέξοδο σε κάποια σημεία του σώματός μας που έχουν ευαισθησία και εμφανίζουν μια σειρά ασθενειών, που δεν έχουν παθολογικά αίτια και δε μπορούν να αντιμετωπιστούν με τη συνήθη, ιατρική πρακτική.

Οι πιο συνηθισμένες ψυχοσωματικές ασθένειες είναι η ψωρίαση, το έλκος στομάχου, το έκζεμα, το σύνδρομο ευερέθιστου εντέρου, η πίεση, κάποιες παθήσεις της καρδιάς, η τριχόπτωση και η υψηλή αρτηριακή πίεση.

Φυσικά, υπάρχουν και άλλες ασθένειες που αποδεδειγμένα επηρεάζονται από την ψυχολογία μας. Σε ορισμένες περιπτώσεις, μάλιστα, η διαταραγμένη ψυχική μας κατάσταση εντείνει τα συμπτώματα ασθενειών που έχουμε και δυσκολεύει την ίασή τους. Η ψυχολογία μας, πάλι, ελέγχει τον τρόπο με τον οποίο φερόμαστε στον εαυτό μας. Για παράδειγμα, σε περιόδους έντονης θλίψης, συμβαίνει συχνά να αμελούμε τον εαυτό μας, να μην προσέχουμε την διατροφή μας και να μην κοιμόμαστε καλά. Όλο αυτό, είναι πιθανό να δημιουργήσει παθήσεις στο σώμα μας και να μας κάνει να υποφέρουμε πολλαπλώς.

Τι κάνουμε;

  • Αρχικά, δε μένουμε με σταυρωμένα χέρια. Κάθε φορά που παρατηρούμε ένα σύμπτωμα που μας προβληματίζει, επισκεπτόμαστε τον ειδικό γιατρό και περιμένουμε την διάγνωσή του. Περιγράφοντας με λεπτομέρειες αυτό που αντιμετωπίζουμε, βοηθάμε τον γιατρό να αποκτήσει μια συνολική άποψη και έτσι του δίνουμε την ευκαιρία να μας κατευθύνει σωστά και να μας βοηθήσει να θεραπευτούμε.
  • Σπάμε τα ταμπού. Αν η ψυχή μας πονάει, αν το μυαλό μας βρίσκεται σε σύγχυση ή αν νιώθουμε ότι δεν μπορούμε να αντιμετωπίσουμε κάποιες καταστάσεις, δεν διστάζουμε να ζητήσουμε την βοήθεια ενός ψυχοθεραπευτή ή ενός ψυχιάτρου.
  • Είμαστε ειλικρινείς με τον εαυτό μας και αποφασισμένοι να θεραπευτούμε. Αυτό σημαίνει ότι δεν καλύπτουμε κάποιες καταστάσεις και δεν αρκούμαστε σε μια θεραπεία που στοχεύει μόνο στα συμπτώματα. Αν ακούσουμε μόνο το σώμα και όχι το μυαλό μας, θα καταφέρουμε να γλιτώσουμε προσωρινά από τα συμπτώματα που μας απασχολούν και όχι να θεραπεύσουμε την αιτία και να απαλλαγούμε μόνιμα απ’ αυτά.
  • Ας παραμένουμε υποψιασμένοι για όσα μπορούν να συμβούν στο σώμα μας. Με τα χρόνια και την εμπειρία που αποκτούμε, αρχίζουμε να μαθαίνουμε πώς αντιδρά το σώμα μας σε διάφορες καταστάσεις. Έτσι, μπορούμε να είμαστε πιο ψύχραιμοι και αποτελεσματικοί στην διαχείρισή τους. Αποφεύγουμε τον πανικό, λειτουργούμε με την λογική, προβαίνουμε στις σωστές κινήσεις και βρίσκουμε την λύση όλο και πιο γρήγορα.
  • Συνειδητοποιώντας τη δύναμη που έχει το μυαλό μας, μπορούμε να αρχίσουμε να το κατευθύνουμε σωστά και να μην το αφήνουμε να πάρει λάθος δρόμο. Αν έχει την ικανότητα να δημιουργήσει μια ασθένεια, έχει την ίδια ικανότητα να την θεραπεύσει ή να την αποτρέψει. Όταν το καταλάβουμε αυτό, θα νιώσουμε πιο δυνατοί και θα τα καταφέρνουμε καλύτερα στην αυτοΐαση.